Weer veel gezien en geleerd! - Reisverslag uit Bandung, Indonesië van Chantal Schijndel - WaarBenJij.nu Weer veel gezien en geleerd! - Reisverslag uit Bandung, Indonesië van Chantal Schijndel - WaarBenJij.nu

Weer veel gezien en geleerd!

Door: Chantal

Blijf op de hoogte en volg Chantal

23 Februari 2006 | Indonesië, Bandung

Hi everyone!
How are you today?
Met mij gaat alles goed hoor! Ben alleen erg drukjes op het moment. Heb weer erg veel dingen gedaan en dus weer veel te vertellen.
Deze keer zal ik echt proberen het wat korter te houden, ik doe mijn best, maar ik beloof niets!

FOTOOS KOMEN ZATERDAG!

Zaterdag 18 februari.
Vandaag was de dag dat de kinderen van de wedstrijdklas dan eindelijk op wedstrijd mochten. De wedstrijd was ergens aan de andere kant van Bandung. De kinderen moesten er om half 8 zijn en wij dachten dat we ook meteen zouden vertrekken. Helaas niet dus. We vertrokken om kwart voor 8 en ik had nog geluk dat we meteen wegreden. Aangezien er 1 kind nog niet was heeft de rest daarop staan wachten. (Dat zou in Nederland dus absoluut niet gebeuren!) Dus ik was daar al met een aantal kinderen en daar hebben we nog een kwartier op de rest moeten wachten. Toen eindelijk iedereen er was, bleek dat de kinderen aangemeld moesten worden en dat was ergens vooraan in het park. Dus Ronny daarheen. Dat moest trouwens al voor kwart over 8 gebeuren, maar ook dat was niet bepaald het geval. En toen Ronny eindelijk terug kwam met de pasjes voor de kinderen bleek dat hij ook nog 1 shirt voor een kind te weinig had meegenomen. Hoe dom is dat, maar goed. Ik ben uiteindelijk meegegaan met Vanya. Ze kan heel goed engels omdat haar ouders uit Amerika komen. Vanya zou meedoen op het onderdeel “If I was….” En ze zou zichzelf voordoen als Samuel F.B. Morse (de uitvinder van de morse code). Ze had het heel goed gedaan. Toen was het tijd om te wachten op de uitslag van dat onderdeel. Er zouden er 3 doorgaan naar de finale en strijden om plaats 1, 2 en 3. Aangezien ik niet mee naar binnen mocht moest ik door het raam luisteren en kon ik het niet goed verstaan. Maar Vanya zat zo te lachen naar mij dat ik dacht dat ze door was. En dat zei ze ook toen ze buiten kwam. Achteraf gezien bleek dat dat helemaal niet zo was en dat ze alleen naar de naam van de uitvinder had geluisterd. Gelukkig voor haar viel een van haar tegenstanders uit en mocht ze alsnog meedoen met de finale. Ze is uiteindelijk 3de geworden. En we hebben nog 2 2de prijzen gehaald op de onderdelen spelling en Poetry reading (gedichten lezen). We hebben niet op de prijsuitreiking gewacht omdat deze pas om 4 uur was en wij om 1 uur met de pastoor hadden afgesproken. Dus zijn we met een ouder naar die ook weg moest naar huis gegaan. Daarna hebben we niet heel veel meer gedaan. s avonds nog even op internet zitten chatten op internet met pa en ma en daarna zijn we lekker ons bed in gedoken.

Zondag 19 februari.
Nadat we heerlijk hebben uitgeslapen (haha naja tot 9 uur) en een lekker ontbijtje ophadden zijn we gaan winkelen in een mall vlakbij ons huis. Maar voordat we ook maar iets voor onszelf hadden gekocht, lag onze kar al vol met spullen voor de scholen van Cibunut e.d. Dus nadat we ook wat voor onszelf gekocht hadden liepen we de winkel uit met 7 tassen!! Daarna nog naar een boekhandel waar we ook nog met 2 kingsize tassen naar buiten kwamen. Uiteindelijk hadden we maar bedacht dat we maar naar huis zouden gaan, want echt winkelen met al die tassen ging echt niet. Omdat we eigenlijk zouden gaan lunchen in de Mac liepen we eerst nog daarheen, maar toen we zagen dat het daar zo ramvol zat zijn we maar snel een ankot gaan zoeken. Natuurlijk ging mijn telefoon net toen ik in de ankot zat. De ankot zat vol, het was druk en mijn handen had ik nog vol met die tassen omdat ik die nergens anders kon laten. Dus nathalie in mijn tasje graaien om mijn telefoon op te nemen. Bleek dat Rachman aan de telefoon was (dat is mijn gids van vorig jaar). Helaas kon ik hem toen maar even spreken, aangezien ik alweer op de plaats van bestemming was en ik alle tassen ook nog moest dragen. Dus hadden we afgesproken later te smsen wanneer we beide tijd hadden om iets af te spreken. Thuis aangekomen hebben we aan Thea gevraagd of we de kamer naast ons mochten gebruiken om alle spullen voor de scholen te dumpen. Gelukkig was dat geen enkel probleem. Die middag hadden we afgesproken met Irma om te gaan bowlen. En net toen Irma smste dat ze er al was, begon het natuurlijk kei hard te gieten!!! Eigenlijk is het maar tien minuten lopen, maar ja het regende zo hard dat we net zo goed zonder paraplu zouden kunnen lopen, want nat zouden we dan toch wel worden. Daarom besloten we maar om met een ankot te gaan. Dat hadden we alleen beter niet kunnen doen. Want we hebben daar uiteindelijk 3 kwartier ingezeten om op de plaats van bestemming aan te komen. Irma had ongeveer al 3 keer gebeld waar we bleven hahaha…. We hadden er niet aangedacht dat de ankot natuurlijk van wijk tot wijk rijd en dat de wijken hier groter zijn en verder uit elkaar liggen!!! We hebben wel weer veel gezien, maar die chauffeur zou ook wel gedacht hebben dat we er niet meer uit zouden gaan. Ach ja, dit ritje met het openbaar vervoer voor 3 kwartier heeft ons maar 20 eurocent gekost! Dat zou je in Nederland niet meemaken, dus wat maakte ons het uit. Natuurlijk voelde we ons wel een beetje lullig tegenover Irma die met haar vrienden daar dus uiteindelijk een half uur op ons heeft moeten wachten. Uiteindelijk hebben we het wel heel gezellig gehad hoor! Ik ben zelfs 2de geworden omdat ik op het einde 3 strikes achter elkaar gooide!!! Haha….
Nadat we waren wezen bowlen was het tijd om naar de kerk te gaan. Vandaag zou pastoor van Beurden de dienst doen en dat wilde wij wel een keer meemaken. Dus zaten wij trouw in de kerk. We hebben onze ogen uitgekeken. Het was echt super druk. Er stonden zelfs mensen buiten (waar dus ook gewoon wordt gecollecteerd en zij krijgen natuurlijk ook een hostie). De mis hier is wel wat anders als bij ons. Na de mis zijn we met de pastoor en Linda gaan uiteten in Kampung Daun. Das dus echt een hele romantische plek. Het was helaas te donker voor foto’s en film met onze camera’s maar Linda had haar fototoestel ook meegenomen en die heeft hele mooie foto’s gemaakt, die we nog van haar krijgen. Erg leuk dus. Daarna was het echt tijd om naar bed te gaan na deze lange drukke dag. Maar natuurlijk niet nadat ik Rick had gebeld :D

Maandag 20 februari
Nadat we naar school waren geweest zijn we naar het gebouw van de stichting van Pastoor van Beurden gelopen. We zouden daar namelijk gaan vragen of het mogelijk was om in Cibunut (dat is de armste school) een carrousel (dat is zo’n soort van draaimolen voor de kleuters) en 2 basketbalpalen te laten plaatsten. We wilden weten wat dat kosten en kregen daar de schrik van ons leven te horen!!! De carrousel koste ongeveer rond de 150 euro en de basketbalpalen rond de 100 euro!!! Djees, wij dachten dat we met deze aankopen wel al ons geld op zouden hebben, maar niets was minder waar. Dus nu hebben we maar besloten dat de andere scholen ook die dingen krijgen! Verder hebben we geregeld dat we dinsdag 14 maart terug gaan naar deze dorpjes en dan hopen we dat ook die palen en de carousel er staat, zodat we mooie foto’s kunnen maken voor al onze sponsoren!
Savonds heb ik Rachman ontmoet! Na het eten zijn we naar de kerk gelopen en Rachman was al daar. We zijn gezellig wat gaan drinken in Chi-walk, 1 van de winkelcentra’s in de buurt. Hij vond het erg gezellig en natuurlijk heb ik voor het thuisfront een home-video gemaakt met natuurlijk het verhaal van de rovers! Hahaha…. Het was erg gezellig. Maar helaas konden we het niet zo heel laat maken, omdat wij de dag erna erg vroeg op zouden moeten. Rachman, gids dat hij is, heeft onderweg nog veel verteld over dingen waar we langs reden. Helaas was Alex (de chauffeur van vorig jaar) er niet bij. Hij was wel met Rachman aan het reizen, maar hij moest zijn auto wassen. Dus dat was wel jammer dat ik hem nu niet heb gezien.

Dinsdag 21 februari
Vandaag hadden we geregeld dat we vrij zouden zijn, aangezien we vandaag naar de Tangkuban Parahu zouden gaan met Irma en een vriend van haar. Omdat ik deze vulkaan natuurlijk al een keer gezien had zou ik wel gids zijn had ik gezegd. Zeker na onze bevindingen van vorig jaar met alle verkopers aan het einde van de tocht. Nadat Nath nog iets leuks had gekocht, zijn we echt gaan lopen. Maar natuurlijk liepen we verkeerd!!! Haha ja ik ben echt een goede gids!!! Haha. Dus toen zijn we maar weer omgedraaid en zijn we alsnog de goede kant opgelopen. Toen we net aan de afdaling wilde beginnen kwam er nog een man aan die vertelde dat we perse een gids moesten!! Dat wilde we dus niet, maar toch maar even het toeristenkantoor ingelopen. Na lang praten mochten we dan toch zelf afdalen, al was het op eigen risico!! No problemo! En daar gingen we dan. Natuurlijk waren de verkopers van de kraampjes die we onderweg tegenkwamen ook aan het aandringen voor een gids, maar wij liepen gewoon door natuurlijk! In de krater aangekomen heb ik nog wat dingen laten zien en ontmoette we ook weer die vriend van Irma, die met de auto naar onze eindbestemming was gereden. Daarna zijn we naar de ciater doorgereden (dat zijn de warmwater bronnen die door de vulkaan worden verwarmd) en natuurlijk (net zoals vorig jaar) regende het pijpenstelen! Maar aangezien we kei honger hadden zijn we eerst gaan lunchen. En toen we daarmee klaar waren, was het droog!!!! Eerst zijn we het park doorgelopen, aangezien ik dat ook nog niet gezien had. Het was er best mooi. Er liep een rivier waarop allemaal vloerkleden lagen. Wat bleek nou. Je kon daarop zitten en zo in de rivier zwemmen. Maar aangezien we geen waterschoenen bij hadden zijn we toch maar in het zwembad gaan zwemmen. Na 2 uur badderen wilde ik erg graag dat het zou gaan regenen, want dat is in dat bad toch echt een ervaring apart. Maar helaas, het mocht niet baten en dus zijn we er dan toch maar uitgegaan.
Na het ciater zouden we nog (alweer) gaan uiteten. Maar toen we daar naar toe gingen kwamen we ineens een groep legervrouwen tegen. Zij moesten waarschijnlijk iets van coördinaten opschrijven en op deze manier de route bepalen. 1 van de leiders liep met een ijzeren liniaal te zwaaien waar Nath en ik niet helemaal de bedoeling van zagen, maar we hopen maar dat het niet voor straf gebruikt zou worden.
Toen we net waren ingestapt kwam Thea nog voorbij gereden en daarna zouden we dan echt naar het restaurant rijden. Toen we de weg van het restaurant in wilde draaien vroeg Irma of we de boeddha tempel al hadden gezien. Dat hadden we nog niet, dus zijn we daar ook nog naar toe gegaan. WOW wat was dat gaaf zeg!!! Het was een groot complex met verschillende gebouwen waar boeddha’s in stonden. Er zat ook een aapje en 2 reuze konijnen (ze waren langer dan schoenmaat 42 en in de hoogte waren ze ook behoorlijk… die kom je in het donker liever niet tegen hahahahaha) Toen ik wierrook aan wilde steken in de eerste tempel die we ingingen, kwam ook het aapje naar binnen. Er stonden bakjes waar drinkwater inzat en hij pakte er 1. Hij ramde er zijn tanden in goot het water zo naar binnen! Naja naar binnen, het grootste gedeelte liep erlangs, maar erg leuk om te zien! Daarna zijn we naar de andere gebouwen gaan kijken. In 1 zo’n gebouw stonden allemaal kleine boeddhabeeldjes tegen de kant aangebouwd. Deze kon je voor 100 euro kopen en dan kwam je naam erop. Erg leuk maar niet voor arme studenten zoals wij (haha). Daarna nog de grootste tempel in geweest waar op de buitenkant allemaal schilderingen stonden waarop je kon zien wat er zou gebeuren als je een zonde had begaan in je leven. Best ranzig (sommige althans) maar wel interessant om te zien waar ze bij dit geloof in geloven. Daarnaast stonden er ook allemaal bakken. Je moest dan een bekertje kiezen en in dat bekertje zaten allemaal muntjes. In iedere bak moest je 1 muntje doen en dan uiteindelijk hield je of muntjes over of je had muntjes tekort. Dat aantal was je “score” en dat briefje moest je dan pakken. Hierop stond iets over je persoonlijkheid en wat je volgens boeddha nog kon doen om beter te worden! Ik weet niet meer precies wat het betekend maar Thea gaat het vertalen. Ik weet wel dat het best wel klopte met hoe ik ben, dus dat vond ik wel bijzonder.
Hierna zijn we dan echt uit gaan eten. Jammer genoeg viel het een klein beetje tegen. Het eten wat ik besteld had was namelijk koud en er waren veel dingen op. Daarnaast waren er ook een aantal dingen die je alleen in het weekend kon bestellen. Beetje raar, als dat niet op de kaart staat, maar goed. Gelukkig was het wel erg gezellig en hebben we veel lol gehad en daar gaat het uit eindelijk toch om.
Toen ik thuis kwam zag ik dat ik enorm ben verbrand hoewel het vrijwel de hele dag bewolkt is geweest! Nu maar hopen dat dit veranderd naar bruin, dan ben ik er tevreden mee! Haha.

Woensdag 22 februari
Vandaag mijn laatste lesdag aan groep 8 (aangezien we vanaf vrijdag wisselen). Nadat de les bijna af was heb ik het spel ik ga op vakantie en neem mee… gedaan. Zelfs Mr. Slamet deed mee. Het was erg leuk om te doen en ook de kinderen waren erg enthousiast. Daarnaast hebben alle kinderen een stripverhaal maken over hoe hun denken dat de wereld is ontstaan. Er zitten echt hele mooie dingen bij. Ik neem de tekeningen dan ook mee naar Nederland, zodat ik ze ook aan jullie kan laten zien.
Verder hebben we vandaag niet veel gedaan.

Donderdag 23 februari.
Vandaag mijn laatste lesdag aan groep 7. Natuurlijk heb ik ook bij hun iets leuks gedaan. Aan het einde van de les hebben we een grote kring gemaakt en heb ik de kinderen het lied hockey cockey geleerd. Dat vonden ze erg leuk en hoorde ik later nog toen ik door de gang liep.
Het was erg leuk dat Mr. Slamet hier ook erg enthousiast over was. Hij was door mij weer op ideeën gebracht! Dat is altijd leuk om te horen.

Zo dat was het wel weer voor deze keer.
De 4de week zit er alweer bijna op en over 2 weken zit onze stage er al weer op. Op maandag 13 maart zullen wij afscheid nemen op de Sancto Yusup school.
Op 14 maart zullen wij de spullen gaan brengen aan Cibunut, Cisantana en Cigugur. En we hopen dat dan ook de basketbalpalen en de carrousels er zullen staan.
Op 15 maart zullen wij onze spullen pakken om snachts naar Jakarta te rijden en op weg te gaan naar Sumatra voor onze laatste 1 ½ week.

Wat vliegt de tijd, als je het naar je zin hebt!!

Ik wil nog even Lieke alvast van harte feliciteren met haar verjaardag (Ik hoop dat je een leuke dag hebt!!!) En verder wens ik iedereen een fijne carnaval. Ik zal het in ieder geval erg missen.
Iedereen van de harmonie, veel succes met het carnavalsconcert. Ik vind het erg jammer dat ik er niet bij kan zijn. Helaas zend lokaal 7 wegens een technische storing niet uit, anders had ik zeker geluisterd! (Had namelijk het hotel al zover dat ik midden in de nacht in de lobby mocht gaan zitten om op internet naar jullie te kunnen luisteren!) Helaas pindakaas. Maar ik hoop dat jullie een leuke tijd hebben en dat het weer gaat knallen.

Veel feestgroetjes van mij!

  • 23 Februari 2006 - 14:41

    Natasja:

    Hey zus
    Da's lang nog niet zo lang verhaal als de andere :) Scheelt een hoop tijd.
    Moet hem wel nog lezen, maar ben nu op stage dus tja...

    Liefs en dikke kus + knuf
    Natasja

  • 23 Februari 2006 - 14:51

    Natasja:

    Hoi alweer! :D
    Leuk verhaal! Maar hoe weet lokaal 7 nu al dat ze een technische storing hebben? Of dat ie dan nog niet is opgelost? :S Achja
    Dan moeten we de DVD maar kopen :P
    NOu nog veel plezier

    kus

  • 23 Februari 2006 - 14:52

    Caroline:

    hey leuk verhaal joh, je klinkt inderdaad wel druk!
    Bij ons morgen carnavalsviering natuurlijk. hangt waarschijnlijk een hele andere sfeer als bij jullie. Meisje veel plezier nog en tot foto (zaterdag) haha
    doei doei

  • 23 Februari 2006 - 16:17

    Lenneke:

    heey meis,
    Ik weet zeker dat je carnaval niet zo heel erg zal missen als ik lees wat je nu allemaal meemaakt! ik wil ook zwemmen bij zo'n vulkaan joh!! mijn stage bevalt trouwens super,mocht vandaag de hele dag les geven en het ging niet slecht gelukkig :) morgen hebben we carnaval op school dus zal maar extra vroeg op school zijn aangezien ik me nog helemaal in dat pak moet heisen! :P spreek je snel!

    dikke kus len

  • 23 Februari 2006 - 20:10

    Mama:

    Wat zullen de kinderen en de leerkrachten blij zijn dat jullie hen steunen. Ik denk dat ze zeer blij zijn met de spullen en ook goed dat jullie die stoeptegels onder de speeltoestellen weg laten halen en hieronder zand laten plaatsen. Misschien hebben ze op Java ook van die rubberen tegels die laten ook het water door en anders wordt het misschien zo'n modderpoel, onder de speeltoestellen, door de regenbuien? Spreek je zaterdag.
    Veel liefs van ons.

  • 23 Februari 2006 - 22:44

    Mariëtte:

    Hoi Chantal, alaaf!

    Je bent al aardig aan het inburgeren daar lijkt het. Zo'n aapje in de tempel lijkt me ook wel wat, maar niet heus. Lees je verhalen voortaan op m'n gemak met een lekker wijntje, wel zo gezellig. Ben verbaasd dat het zo vaak regent daar, dacht dat daar altijd de zon scheen? Zijn benieuwd naar je nieuwe foto's. Veel plezier verder.

    Groetjes,
    Mariëtte

  • 25 Februari 2006 - 13:40

    LAurie:

    Hoi chantal. Tof om te horen dat het allemaal zo gezellig en leuk is daar! De eerste avond van het carnavalsconcert is goed gegaan... met nog wat improfisatie op he nummer grease maar dat hoor je nog als je thuis komt:D Heel veel plezier nog en tot horens...
    Liefs Laurie

  • 27 Februari 2006 - 08:35

    Ad En Marianne:

    Hoi Chantal
    Alles goed in Indonesie lezen we hier.
    Jullie zijn wel een uithuizige familie. Ma en Natasja naar Spanje en jij in Indonesie. Je vader alleen in het Maaskantje aan het carnavallen. Maar ik denk dat ze alle drie ook wel graag in jou plaats willen zijn. Nog veel plezier en tot het volgende mailbericht.
    Groeten Ad en Marianne.

  • 02 Maart 2006 - 07:47

    Erica:

    Hoi Chantal,

    Het was weer een genoegen om te lezen. Gelukkig ging het wel sneller dan de vorige keer. Leuke foto's en veel belevenissen daarzo.
    Hier leven we na de carnaval weer in de sleur van alledag. hahahah.
    Geniet van het mooie weer, wij konden gisteren nog van flink wat sneeuw genieten. En ach al die regen, daar smelt je ook niet van HiHiHi.
    De groetjes en tot het volgende verhaal.

    Erica

  • 03 Maart 2006 - 21:34

    Ome Frank:

    Het is een leuk verhaal,maar ik mag maar1 uur per dag op de computer van tante Carony!!
    groetjes en veel plezier.
    Frank

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Chantal
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 197
Totaal aantal bezoekers 38477

Voorgaande reizen:

28 Januari 2006 - 25 Maart 2006

Mijn eerste reis

Landen bezocht: